Suwałki - Bóbr europejski - banknot

Zwierzęta Polskich Parków - Bóbr Europejski

Już około 1000 r. Bolesław Chrobry wprowadził zakaz polowania na bobry i ustanowił urząd bobrowniczego, który miał dbać o bobry i pilnować królewskich zakazów. Jego ochronę potwierdzono kilka wieków później w Statutach Litewskich.
Niestety, mimo wczesnego wprowadzenia ochrony te zwierzęta prawie wyginęły. Dopiero po II wojnie światowej powiodło się odtwarzanie ich populacji.

Bóbr europejski (Castor fiber) – gatunek ziemno-wodnego gryzonia z rodziny bobrowatych. Uważa się go za największego gryzonia Eurazji. Jest zwierzęciem silnie terytorialnym, rodzinnym i zasadniczo monogamicznym wiodącym nocny tryb życia.
Należy do nielicznego grona gatunków, które potrafią przystosować środowisko do własnych potrzeb.

W większości krajów europejskich Castor fiber podlega ochronie na podstawie aktów prawnych. W Polsce jest gatunkiem częściowo chronionym. Na Podlasiu bobry występują w Puszczy Białowieskiej i Augustowskiej, nad Biebrzą, Narwią i Bugiem oraz na terenie Wigierskiego Parku Narodowego. Zasiedlają praktycznie cały nasz region, jednak najliczniej występują w tych właśnie miejscach.
Północno-wschodnią Polskę zamieszkuje ponad 10 tys. osobników. Bóbr jest aktywny nocą i wieczorem, więc zazwyczaj trudno go zobaczyć w środku dnia. Na dodatek jest dość płochliwy. Choć samego gryzonia trudno jest zaobserwować, to ślady jego bytowania są widoczne gołym okiem. Bóbr europejski jest najbardziej charakterystycznym gatunkiem Wigierskiego Parku Narodowego. Wędrując po szlakach turystycznych w wielu miejscach można spotkać ślady bytowania bobrów, a przy zachowaniu ciszy i spokoju zobaczyć jak pływają czy żerują. Dla ułatwienia obserwacji bobrów przygotowano specjalną platformę na trasie ścieżki edukacyjnej „Suchary".